วันพฤหัสบดีที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2552

“Marine One” ด้วยความไว้วางใจจากประธานาธิบดี


"ทหารมะรีน"หรือกองกำลังนาวิกโยธินสหรัฐฯ คือเหล่าทัพที่ได้รับความไว้วางใจจากประธานาธิบดีให้ปฏิบัติภารกิจสำคัญในต่างประเทศตั้งแต่เพิ่งก่อตั้ง วีรกรรมครั้งสำคัญแรกเริ่มคือ"ศึกชายฝั่งบาร์บารี"ในสมัยประธานาธิบดีโธมัส เจฟเฟอร์สันที่นาวิกโยธินสหรัฐฯขึ้นฝั่งเมืองทริโปลีเมื่อสองร้อยกว่าปีที่แล้ว และได้ดาบซิมิทาร์ไขว้จากเจ้าผู้ครองนครไว้เป็นสัญลักษณ์ของเหล่า ต่อมาในภายหลังด้วยลักษณะของหน่วยรบครบทั้งสามมิติ นาวิกโยธินจึงเป็นเหล่าทัพที่ประธานาธิบดีสหรัฐฯพึ่งพาเสมอเมื่อมีความขัดแย้งระหว่างสหรัฐฯกับชาติต่างๆ

นาวิกโยธินจะถึงที่หมายก่อนเป็นเหล่าแรกด้วยการเคลื่อนพลและยุทโธปกรณ์ได้ภายใน24ชั่วโมง ทั้งที่ภารกิจของนาวิกโยธินจะเน้นที่การรบนอกประเทศ แต่ในประเทศเหล่าทัพนี้มีภารกิจมากกว่านั้น หนึ่งในภารกิจของนาวิกโยธินนอกจากการเป็นกองเกียรติยศในงานพิธี,รักษาสถานทูต คือการเป็นกองบินประจำตัวทั้งในและต่างประเทศให้ประธานาธิบดี พาหนะที่พบได้บ่อยในการให้บริการต่อท่านและคณะคือเฮลิคอปเตอร์ในกองบินที่มีชื่อเฉพาะว่า"Marine One"

การใช้เฮลิคอปเตอร์เดินทางโดยประธานาธิบดีสหรัฐฯเริ่มครั้งแรกเมื่อปี 1957 ไดวท์ เดวิด ไอเซนฮาวเออร์คือประธานาธิบดีคนแรกที่เดินทางด้วยเฮลิคอปเตอร์แบบH-13"ซู" เฮลิคอปเตอร์สองที่นั่งหลังคาทรงกลมใสมีหางเรียวยาวคล้ายแมงปอ ด้วยความต้องการแต่แรกของท่านคือต้องการกลับมาบ้านพักฤดูร้อนในโรดไอแลนด์ให้เร็วที่สุด เครื่องบินโดยสารประจำตำแหน่งอย่างAir Force Oneนั้นใหญ่เกินไปสำหรับการเดินทางช่วงสั้นๆ หาที่จอดยากเพราะต้องใช้สนามบินมาตรฐานซึ่งเปลืองเนื้อที่แล้วยังต้องนั่งรถต่อไปถึงปลายทางอีก ยังไม่นับถึงความยุ่งยากตรงที่ต้องมีขบวนรถของประธานาธิบดี ต้องกั้นถนนวุ่นวาย

ไอเซนฮาวเออร์จึงสั่งให้คณะทำงานมองหาวิธีการอื่นเพื่อเดินทางในลักษณะนี้ เพื่อให้ขนไปได้ทั้งคณะคือตัวท่าน,ภริยาและผู้ติดตามอีกจำนวนหนึ่ง พาหนะเพื่อการนี้ไม่มีอะไรเหมาะสมไปมากกว่าเฮลิคอปเตอร์อีกแล้ว เพราะค่าใช้จ่ายต่ำกว่าและไม่ต้องการเนื้อที่รวมทั้งสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายเหมือนแอร์ฟอร์ซวัน แม้ว่าขณะนั้นเฮลิคอปเตอร์ขนาดใหญ่คือH-34"ซีฮอร์ส"จากบริษัทซิกอร์สกีจะเข้าประจำการแล้ว แต่ก็ยังขาดสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อประมุขของประเทศเช่นเครื่องปรับอากาศและห้องน้ำ

ในปี1958หลังจากตกลงกันได้แล้วว่าจะใช้เฮลิคอปเตอร์รุ่นH-34 รุ่นปรับปรุงเฉพาะเพื่อเป็นพาหนะของประธานาธิบดี มันจึงถูกบรรจุเข้าประจำการในกองบินนี้และรับใช้ชาติอยู่จนถึงปี1961 ก่อนเปลี่ยนเป็นรุ่นที่ใหม่กว่าคือVH3A"ซี คิง"จากบริษัทผู้สร้างเดิมคือซิกอร์สกี ที่เดิมถูกสร้างมาเพื่อปราบเรือดำน้ำโดยกองทัพเรือ มีสองเครื่องยนต์ให้ใช้พยุงเครื่องแทนกันได้เมื่อเครื่องยนต์ใดเครื่องยนต์หนึ่งชำรุด เครื่องVH-3Aก็พัฒนามาจากเฮลิคอปเตอร์ปราบเรือดำน้ำรุ่นนี้แต่ปรับปรุงให้มีสิ่งอำนวยความสะดวกอันจำเป็นสำหรับประธานาธิบดีสหรัฐฯและคณะ

เพื่อให้สะดวกแก่การรับและส่งประธานาธิบดีถึงบริเวณทำเนียบขาว คณะทำงานของท่านจึงขอให้นาวิกโยธินซึ่งรับผิดชอบกิจการบินนี้อยู่แล้วพิจารณาหาที่ว่างเพื่อนำเฮลิคอปเตอร์ลงจอด ผลคือได้ลานจอดเป็นสนามหญ้าด้านทิศใต้ของทำเนียบขาว แต่นั้นมาบริเวณนี้จึงเป็นที่ลงจอดของเฮลิคอปเตอร์ประจำตำแหน่งของประธานาธิบดีทุกคน แม้ไม่มีภารกิจบริเวณนี้ก็ยังใช้เป็นที่ซ่้อมเพื่อให้นักบินเพิ่มความชำนาญในการลงจอดของเฮลิคอปเตอร์ดังกล่าว หลังจากฝึกอย่างหนักมาแล้วกับเครื่องจำลองการบิน

กิจการบินเพื่อประธานาธิบดีเป็นของนาวิกโยธินมาตั้งแต่ต้นในนามเรียกขานว่า"Marine One" จนกระทั่งถึงปี1976ที่กองทัพบกได้เข้ามามีส่วนให้บริการอันสำคัญและน่าภาคภูมิใจยิ่งนี้ ด้วยนามเรียกขานของหน่วยว่า"Army One" เพื่อเป็นพาหนะระยะใกล้ให้ประธานาธิบดีสหรัฐฯและคณะทั้งในและนอกประเทศ สลับกันตามวาระ

สำหรับ"มะรีน วัน"ซึ่งเป็นหน่วยบินเฮลิคอปเตอร์ประจำตำแหน่งมาแต่เดิมนั้น เป็นกองบินใหญ่ไม่ใช่เล่นจากจำนวนทหารกว่า800นาย ประกอบด้วยนักบินและเจ้าหน้าที่ในหน้าที่ต่างๆรวมทั้งนักบิน เพื่อดูแลให้อากาศยานปฏิบัติภารกิจได้ต่อเนื่องและราบรื่น โดยมีที่มั่นอยู่ในเมืองควอนติโก รัฐเวอร์จิเนีย ซึ่งภารกิจจริงๆจะมีมากกว่าแค่บินมาส่งประธานาธิบดีที่สนามหญ้าด้านทิศใต้ของทำเนียบขาว หรือที่ฐานทัพอากาศแอนดรูว์ รัฐแมรี่แลนด์ ที่ฐานทัพอากาศแอนดรูว์นี้อีกเช่นกันที่ใช้เป็นที่เปลี่ยนเครื่องบินจากเฮลิคอปเตอร์มาเป็นเครื่องบินโดยสารขนาดใหญ่ของบริษัทโบอิง ด้วยรหัสของกองทัพอากาศว่าVC-25หรือในชื่อที่รู้จักกันทั่วไปแบบพาณิชย์คือโบอิง 747 ในชื่อที่รู้จักกันทั่วไปว่า"แอร์ฟอร์ซวัน" หากประธานาธิบดีสหรัฐฯต้องการเดินทางไกลทั้งนอกและในประเทศพร้อมคณะทำงานและสื่อมวลชน โดยตัวมะรีน วันเองจะถูกขนส่งตามไปโดยเครื่องบินลำเลียงเช่นC-5"แกแล็กซี่"หรือC-17"โกลบมาสเตอร์"

ในจุดหมายปลายทางบริเวณที่"มะรีน วัน"จะลงสู่พื้น ตรงนั้นจะมีทหารนาวิกโยธินชั้นประทวนหนึ่งนายแต่งกายด้วยเครื่องแบบพิธีเสื้อทูนิคดำกางเกงน้ำเงินแถบข้างเหลืองคอยต้อนรับ แต่ก็มีบ่อยครั้งที่ปฏิบัติหน้าที่เป็นคู่โดยให้หนึ่งนายเป็นยามรักษาความปลอดภัยติดอาวุธและอีกนายทำหน้าที่เชิญประธานาธิบดีลงจากบันไดเครื่อง ความเป็นพิธีการปรากฎจากเครื่องแบบของนักบินมะรีน วัน เพราะเขาจะไม่สวมชุดบินปกติสีเขียวตลอด(ชุดหมี)เช่นนักบินทหารทั่วไป แต่จะสวมเครื่องแบบBlue Dress Charlie/Deltaสำหรับงานพิธีแทน เพื่อให้สมกับเป็นนักบินพิเศษที่ทำหน้าที่ให้กับประธานาธิบดีสหรัฐฯโดยเฉพาะ

ในฐานะประเทศผู้นำโลกเสรีและมีผลประโยชน์มากมายต้องปกป้อง สหรัฐฯมีศัตรูมากมายที่หมายทำอันตรายต่อผู้นำประเทศ เพื่อความปลอดภัยเฮลิคอปเตอร์"มะรีน วัน"จึงไม่บินเพียงลำเดียวแต่จะบินเกาะหมู่ ด้วยอากาศยานแบบเดียวกัน สีเดียวกันและไม่มีเครื่องหมายระบุไว้เลยว่าลำไหนเป็นของประธานาธิบดี จนกว่าลำนั้นจะแยกตัวจากฝูงลงจอดที่สนามหญ้าทิศใต้ของทำเนียบขาว เพื่อให้ภัยคุกคามบนพื้นที่หวังทำลายมะรีน วันตัวจริงสับสนหากจะใช้ขีปนาวุธประทับบ่ายิง และเมื่อบินขึ้นได้ไม่นานก็จะสลับตำแหน่งไม่ให้เรียงหมู่เหมือนตอนที่บินเข้ามา มีระเบียบวางไว้ว่าห้ามสถานีโทรทัศน์ถ่ายทอดสดขณะมะรีน วันกำลังลดระดับลงจอดหรือขณะลอยลำเหนือทำเนียบขาวด้วย

นอกจากมาตรการรักษาความปลอดภัยด้วยการบินเกาะหมู่และสลับที่กันแล้ว มะรีน วันยังมีอุปกรณ์ต่อต้านขีปนาวุธมาตรฐานกองทัพใช้เช่นพลุ(แฟลร์)เพื่อเบี่ยงเบนวิถีของขีปนาวุธพุ่งเกาะความร้อน และ"ชาฟฟ์"หรือเศษโลหะเล็กๆที่จะปล่อยเป็นกลุ่มก้อนเพื่อรบกวนขีปนาวุธนำวิถีด้วยเรดาร์ เพื่อให้ปลอดภัยสูงสุดบุคลากรของมะรีนวันทุกนายต้องถูกตรวจสอบประวัติด้วยกรรมวิธีเฉพาะ(Yankee White background check) ก่อนจะเข้าปฏิบัติงานในฝูงบินเฮลิคอปเตอร์ HMX-1ซึ่งเป็นนามเรียกขานอย่างเป็นทางการของหน่วยบินมะรีน วัน

เทคโนโลยีด้านอากาศยานที่ก้าวหนาทำให้มะรีน วันเปลี่ยนเฮลิคอปเตอร์ประจำตำแหน่งประธานาธิบดีมาหลายแบบ จากH-13แรกเริ่มในสมัยไอเซนฮาวเออร์มาสู่VH-60Nในปัจจุบัน หรือพูดง่ายๆคือUH-60"แบล็คฮอว์ค"รุ่นเพื่อประธานาธิบดีและคณะโดยเฉพาะจากบริษัทซิกอร์สกีเช่นเดิม ด้วยคุณสมบัติพิเศษของVH-60Nคือเสียงค่อย ห้องโดยสารกว้างขวาง มีสองเครื่องยนต์ และใบพัดสี่กลีบที่ออกแบบเน้นให้พัดฝุ่นละอองออกนอกวงใบพัดไม่ให้มาจำกัดทัศนวิสัยของนักบิน ควบคุมด้วยระบบดิจิตอล(กลาสส์ ค็อกพิต)สมบูรณ์แบบ เพราะความปลอดภัยสูงของเฮลิคอปเตอร์รุ่นนี้ซึ่งถูกพิสูจน์มาแล้วในหลายสมรภูมิ รวมทั้งสถานการณ์"แบล็คฮอว์คดาวน์"ในกรุงโมกาดิสชูของโซมาเลียเมื่อปี1993 มันจึงถูกเลือกให้เป็นอากาศยานประจำตำแหน่งของประธานาธิบดีสหรัฐฯจนถึงปัจจุบันได้ไม่ยาก โดยเข้ารับหน้าที่นี้ตั้งแต่ปี1989เป็นต้นมา

เมื่อความเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องปกติ เฮลิคอปเตอร์ประจำตำแหน่งจึงหนีไม่พ้น VH-60Nเคยถูกเสนอให้แทนที่โดยเฮลิคอปเตอร์สัญชาติลูกครึ่งอังกฤษ-อิตาเลียนชื่ออากุสตา เวสต์แลนด์AW101 ซึ่งถูกบริษัทล็อคฮีด มาร์ตินซื้อลิขสิทธิ์มาสร้างเองด้วยรหัสใหม่คือUS101และมีนามเรียกขานทางทหารว่าVH-71"เคสเตรล" แต่ด้วยราคาที่แพงเกินคุ้มโครงการนี้จึงต้องพับไป เพราะมูลค่าของการเปลี่ยนเฮลิคอปเตอร์ทั้งฝูงคือ6,100ล้านดอลลาร์และถูกลงนามในปี2005 แต่ระหว่างจัดหาล่วงเลยมาถึงเดือนมีนาคม2008นั้นราคาของเฮลิคอปเตอร์ทั้งหมด28ลำกลับพุ่งขึ้นไปถึง11,200ล้านดอลลาร์ ด้วยค่าใช้จ่ายของเฮลิคอปเตอร์ลำละ400ล้านดอลลาร์ แม้จะปรับอัตราตามเงินเฟ้อให้ต่ำลงแล้วก็ยังสูงกว่าที่ใช้กับโบอิง747ลำที่เป็นแอร์ฟอร์ซวัน

ค่าใช้จ่ายเพื่อฝูงบินของประธานาธิบดีที่สูงลิ่วนี้ ประกอบกับสภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจของสหรัฐฯเองได้ทำให้เกิดเสียงวิพากษ์หลากหลายในเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ ท่ามกลางการเรียกร้องให้ใช้จ่ายงบประมาณอย่างประหยัด ประธานาธิบดีบาแร็ค ฮูเซน โอบามาจึงประกาศดังๆว่าได้ขอให้นายโรเบิร์ต เกทส์รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม กลับไปทบทวนรายละเอียดการปรับปรุงหน่วยบินส่วนตัวของประธานาธิบดีเสียใหม่ จึงทำให้โครงกรของเคสเตรลต้องพับไป

แต่คณะกรรมการศึกษางบประมาณแห่งรัฐสภาสหรัฐกลับไม่เห็นเช่นนั้น เพราะได้ประมาณแล้วว่าการหยุดสายการผลิตที่ดำเนินการไปแล้วเพื่อกลับมาปรับปรุงหน่วยบินเดิม และในที่สุดคือการดำเนินการตามโครงการของประธานาธิบดีโอบามาอาจทำให้ต้องจ่ายหนักถึง20,000ล้านดอลลาร์ จึงทำให้ระหว่างที่ยังใช้เฮลิคอปเตอร์แบบเดิมนี้อยู่ มะรีน วันยังไม่หาอากาศยานขึ้น/ลงทางดิ่งแบบใดมาทดแทน

ถ้าเฮลิคอปเตอร์สำหรับประธานาธิบดีมีชื่อว่า"มะรีน วัน" หากท่านอ่านมาถึงตรงนี้ก็คงเดาออกว่าเครื่องประจำตำแหน่งของรองประธานาธิบดีต้องเป็น"มะรีน ทูว์" ลำที่เป็นพาหนะของครอบครัวท่านแยกต่างหากจะมีตัวอักษรF กำกับพร้อมนามเรียกขานต่างหากว่า"มะรีน วัน ฟ็อกซ์ทร็อต" เช่นเดียวกันกับเฮลิคอปเตอร์ของครอบครัวรองประธานาธิบดีที่ใช้นามเรียกขาน"มะรีน ทูว์ ฟ็อกซ์ทร็อต"

เขียนเรื่องมะรีน วันที่ใช้เฮลิคอปเตอร์รุ่นUH-60แบล็คฮอว์คดัดแปลงแล้ว ทำให้ผมอยากเขียนเรื่องแบล็คฮอว์ครุ่นมาตรฐานขึ้นมาอีก คงต้องขอเวลาค้นคว้าก่อนครับ แล้วอาจเป็นตอนหน้าหรือตอนไหนของบทความก็ค่อยพิจารณากันอีกที

1 ความคิดเห็น:

  1. ขออณุญาตคุณสุรศักดิ์นิดนึงครับ

    เท่าที่ผมทราบ HMX-1 ก็ยังใช้เครื่อง VH-3 Sea King ในการเป็นเครื่องประจำตำแหน่งหลักของ ปธน. สหรัฐอยู่ครับ VH-60N นั้นจะใช้เป็นเครื่องสำรอง เครื่องในขบวน หรือเป็นเครื่องสำหรับ VIP ในคณะรัฐบาลครับ

    ตั้งตารอ column เกี่ยวกับ Hawk Family ครับ

    - Thai Hawk Driver

    ตอบลบ